Przepływ doskonały

×


Jedną z głównych cech pras PÖTTINGER IMPRESS jest styczna płaszczyzna przepływu masy. Pasza jest podawana przez rotor i wprowadzana w płaszczyźnie stycznej do komory prasowania. Ten niezakłócony, prosty przepływ – bez jakiejkolwiek zmiany kierunku przepływu paszy – nie tylko chroni paszę. Oznacza także niższe zapotrzebowanie na moc i zwiększenie przepustowości.

1Krzywkowy wahliwy podbieracz

Wydajne podbieranie każdego rodzaju pokosu

2Rotor LIFTUP

Wysoka przepustowość

3Zamontowana u góry belka nożowa

Szczeliny pomiędzy nożami i ich zabezpieczenie pozostają czyste

4Rotor (kanał) zgarniacza

Utrzymuje w czystości obszar podawania siatki

5Walce startowe

Pewne rozpoczęcie nawijania balotu

Podbieracz / rotor


Podbieracz IMPRESS wyróżnia się perfekcyjnym kopiowaniem podłoża, dzięki możliwości wychylenia o 120 mm. Dzięki regulacji toru krzywek 5 rzędów palców, podbieracz może obracać się wolniej, a pasza jest prowadzona aż do rotora. Jeśli dojdzie do kontaktu z podłożem, luźno poruszające się palce są mniej agresywne, przez co zbierana jest mniejsza ilość surowego popiołu.

Delikatne prowadzenie paszy do rotora powoduje, że materiał jest mniej wyczesywany, co zapewnia lepszą jakość cięcia. Łagodne podbieranie zmniejsza również straty okruchowe i straty przy podbieraniu. Rotor niezawodnie przejmuje paszę, zapewnia pociągłe cięcie i najwyższą jakość pociętej paszy. W prasie IMPRESS pasza jest przenoszona przez rotor, a nie przesuwana po dnie rotora. Dzięki stycznemu przepływowi materiału, jest on po łatwo wprowadzany w rotację balotów. Rotor nie musi wprasowywać go w balot. Chroni to paszę i materiał.

Rotor zgarniacza

Im krótsze cięcie, tym bardziej kruchy materiał i tym większe ryzyko utraty okruchów w komorze prasowania. Materiał może wypadać pomiędzy wałkami a taśmą. Prasa IMPRESS natomiast aktywnie zawraca cenne straty, które powstają w przedniej komorze prasowania, z powrotem do strumienia materiału poprzez zsuwnię i rotor. Od dołu zdejmowana płyta zamyka możliwe ujście z komory. Szczególnie w przypadku modeli zmiennokomorowych straty można zredukować do absolutnego minimum.