Trwałe użytki zielone powinny dostarczać wysokowartościowej, cennej i najtańszej paszy dla pogłowia bydła mięsnego i mlecznego w gospodarstwach. Co zrobić, aby ten efekt osiągnąć?

Determinacja hodowców bydła mlecznego i mięsnego związana z uzyskiwaniem najwyższej efektywności od zwierząt jest całkowicie zrozumiała. Znajduje to wyraz w nie kończącym się nigdy łańcuchu poszukiwań najlepszych doradców żywieniowych,  lekarzy medycyny weterynaryjnej, niezawodnych maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcji, konserwacji i przygotowaniu pasz objętościowych.

Na początku długiego cyklu pozyskiwania doskonałego mleka i mięsa istotną rolę w wielu gospodarstwach odgrywa produkcja pasz objętościowych na trwałych i polowych użytkach zielonych, lucernikach i ich mieszankach z trawami,  koniczynami, a także międzyplonów z udziałem traw pastewnych.  I jest to całkowicie zrozumiałe.

Zdarza się jednak, że wysokie wymagania hodowców nie zależą wyłącznie od partnerów wspomagających produkcję mleka i mięsa wołowego. Na ocenę jakościową wyprodukowanej i podawanej do koryta paszy, jej wykorzystania mają terminowo i starannie wykonane decyzje zależne wyłącznie od gospodarstwa, niekiedy mniej czy bardziej świadomie bagatelizowane. Końcowy sukces gospodarczy rodzi się w każdym okresie, a na łąkach i pastwiskach od pierwszych dni wiosny. Zagwarantowanie najlepszych warunków wzrostu i rozwoju roślinności trawiasto-motylkowatej na trwałych i polowych użytkach zielonych to podstawa sukcesu w oborach i minimalizowanie problemów w całorocznym cyklu produkcji mleka i mięsa.

Najważniejsze zabiegi to:

Wiosenne zabiegi pielęgnacyjne czyli bronowanie, włókowanie, wałowanie, wertykulacja. Prawidłowe wykonanie tych zabiegów ma istotny wpływ wpływ na dynamikę wzrostu i rozwoju runi łąkowo-pastwiskowej oraz jakość konserwowanych pasz.

Renowacja użytków zielonych czyli podniesienie zdolności produkcyjnych łąki przez dobór i zastowanie właświej metody. Są trzy metody: nawożenie, podsiew i pełna uprawa o największym zestawienie zabiegów agrotechnicznych. Kluczem do wyboru metody jest określenie składu botanicznego użytku, który zazwyczaj sprawie najwięcej trudności. Warto wówczas skorzystać z usługi specjalisty, który pomoże dobrać optymalną metodę przynoszącą maksymalne efekty na polu, a przez to również w oborze. Do koszenia, przetrząsania, zgrabiania i w końcu zbioru zielonki konieczne są maszyny, które spełniają warunek dobrego kopiowania nierówności łąki, pracują w sposób chroniący rośliny i minimalizujący straty przy zbiorze oraz są niezawodne i funkcjonalne. 

Zbiór i konserwacja pierwszego pokosu - tu liczy się dobór właściwego terminu, wysokość koszenia, fazy rozwojowe oraz dobór odpowiedniej technologii i maszyn. Zbiór traw w odpowiedniej fazie wegetacji ma tu kluczowe znaczenie.W przypadku trawa przeznaczonych do zakiszania najlepszym terminem jest od początku kłoszenia do rozpoczęcia wyrzucania wiech dominujących gatunków traw. Taka zielonka ma najwięcej cukrów, które są niezbędne do prawidłowego przegiebu fermenatcji mlekowej i jednocześnie ma mniej włókna, co sprzyja sprasowaniu i ugniataniu. Ważna jest również wysokość koszenia: gdy na łące przeważają trawy wysokie, pierwszy i drugi pokos powinien być koszony na wysokości 6-7 cm, gdy trawa jest niska 5 cm. Ostatni pokos powinien być koszony wyżej, na wysokości 7- 8 cm, aby zapewnić trawom przygotowanie się do przezimowania. Koszenie ze zgniataczem lub spulchniaczem pokosu przyspiesza proces schnięta. Zielonki z traw z roślinami motylkowatymi powinnny być podsuszone do 30-35 procent, nie więcej jednak niż 40 procent, bo wówczas pojawia się problem z ubiciem masy. Do koszenia, przetrząsania, zgrabiania i zbioru zielonki potrzebne są maszyny spełniające istonte dla jakości paszy warunki: dobre kopiowanie nierówności pola, praca chroniącej rośliny i minimalizujaca straty oraz niezawodne i funkcjonalne w działaniu. Sama wydajność na hektar nie wystarczy. 

Tylko prawidłowo dobrane i przeprowadzone zabiegi pielęgancji użytków zielonych oraz właściwie wykonay zbiór i konserwacja przyniosą spodziewany sukces w oborze, bo dobra pasza to nie przypadek.